Wil je bij het begin beginnen? Hier de voorgaande posts:
Journaling – Een eerlijk begin
Journaling #2 – De start
Journaling #3 – Eerste stapjes
Journaling #4 – Entry Two
Journaling #5 – Entry Three
De rol van de man
Deze entry ging over de rol van de man. Hier komt dus echt specifiek naar voren dat deze journal bedoeld is voor mannen. Overigens een erg goede opdracht! Het begint direct al met een rake vraag “Hoe voelt het om een man te zijn?”. Hier ben ik de laatste tijd wel eens mee bezig in mijn denken. Het hele gender verhaal dat zo ‘belangrijk’ lijkt te zijn in deze wereld snap ik niet zo. Misschien dat ik er te makkelijk over denk, maar ik heb echt mijn best gedaan om me in te leven.
Je hoort wel eens mensen zeggen dat ze graag van het andere geslacht hadden geweest, dan zouden ze namelijk minder last hebben van … of “ik voel me een …”. Dit is niet lullig bedoeld, maar mijn referentiekader ben ik zelf. Ik weet hoe het voelt om mij te zijn, maar kan onmogelijk zeggen dat ‘mannen’ zich zo voelen! Geen idee of andere mannen hetzelfde voelen als wat ik voel? Misschien dat ik wel meer in lijn lig met hoe vrouwen zich voelen? Ik weet het niet, want ik weet niet anders. Daarom vraag ik me af waar mensen het op baseren als ze vinden dat ze zich het andere geslacht ‘voelen’.
Natuurlijk kan ik me wel iets voorstellen bij ‘je niet lekker in je vel voelen’, of enig ander variant daar op. Maar een uitspraak die spreekt over het verkeerde geslacht te zijn geboren, die snap ik niet. Volgens mij ben je dan teveel bezig met naar andere mensen kijken. Dat is dan vermoedelijk je referentiekader.
Heb ik het fout? Dan hoor ik het graag, want ik ben oprecht geïnteresseerd.
De opdracht maakt wat los
Het is de bedoeling dat de opdrachten uit de journal wat los maken en dat gebeurde ook wel. Het is namelijk goed om eens echt te kijken naar ‘rolmodellen’. We vergelijken ons altijd met anderen, maar is dat terecht? Zijn die personen waarmee we ons vergelijken wel vergelijkbaar met ons?
Ik heb de Bijbel als standaard en daar staan uiteraard rolmodellen in en ook de juiste als je het mij vraagt. Dus de ‘rol van de man’ kan ik best nog wel terug vinden. Het zou goed zijn als mannen wat meer hun rol zouden oppakken.
De laatste tijd heb ik ook wat podcasts gevonden en ik luister ze graag. Wat blijkt? Er bestaan inmiddels best wel wat podcasts die zich richten op mannen om ze weer mannen te laten worden. Zo kwam ook deze opdracht een beetje over, maar dan veel meer vrij. Denk eens na over wat jij denkt dat jouw rol zou moeten zijn. Denk ook eens na over de rollen die je tot dusver heb aangenomen alsof ze van jou zijn. Ga ook eens op zoek naar of er nog onjuiste en foute verwachtingen in je leven over de rol die je denkt te hebben.
Hier even een aantal linkjes naar de podcasts waar ik inmiddels op geabonneerd ben:
– Leven zonder stress -van- Patrick Kicken
– Doorbrekers
– OERsterk -van- drs. Richard de Leth
– Man man man, de podcast -van- Bas Louissen, Chris Bergström, Domien Verschuuren
– De psychologie van Success podcast -van- Albert Sonnevelt en Tonny Loorbach
– De Universiteit van Nederland Podcast
Veel van de linkjes die ik hierboven deel zijn via de Google Podcast, mijn voorkeur podcast app. Mocht je denken dat ik veel uren bezig ben met podcasts luisteren, dan heb je niet helemaal gelijk, ik luister ze sowieso op 2x snelheid en ook zeker niet alle afleveringen. Mocht er iets voorbij komen dat ik interessant vind dan pluk ik het.
De meeste content van deze podcasts is voor mijn gevoel gericht op mannen.
Man of vrouw?
Dat dit een vraag kan zijn is voor mij nog steeds heel moeilijk te bevatten. Of je man of vrouw bent is wat mij betreft puur biologisch. Het lichaam dat je in leeft is bepalend voor je geslacht.
Bijzonder dat deze opdracht uit mijn journal dit allemaal in mij los maakt. De conclusie die ik onder aan de streep heb is echter dat het niet uit maakt, man of vrouw, deze opdracht ging over je rol. Wat denk je dat er van jou verwacht wordt? Wat zou je graag als rol willen hebben?
Ongevoelig
Het is op geen enkele manier mijn bedoeling geweest om ongevoelig over te komen. Het feit dat ik me genoodzaakt voel om dit toe te lichten laat wat mij betreft zien dat ik wel degelijk het gewicht achter dit onderwerp snap.
Dat het zo een ‘gevoelig’ onderwerp is komt in mijn beleving doordat het een kwestie gemaakt wordt gehecht aan onze identiteit, wie we zijn. Dat is wat mij betreft totaal niet nodig!
Wil je eens met mij praten dan hoor ik het graag!
