Deze achtste post over mijn journaling avontuur gaat over thuis. Voor mij dus een hele bijzonder opdracht, aangezien ik soort van tussen thuis en thuis zit.
Wil je bij het begin beginnen? Hier de voorgaande posts:
Journaling – Een eerlijk begin
Journaling #2 – De start
Journaling #3 – Eerste stapjes
Journaling #4 – Entry Two
Journaling #5 – Entry Three
Journaling #6 – Entry Four
Journaling #7 – Entry Five
Thuis en persoonlijkheid
Volgens de journal van Ollie Aplin verander je door de plaats waar je woont. Dat kunnen we ons allemaal wel voorstellen, maar het schijnt dus ook zo te zijn dat wanneer je terug gaat naar een vorige ‘thuis’ dat je dan direct ook weer gedrag gaat vertonen dat je toen deed. Je zou dan als het ware weer de persoon worden die je toen was (tweaks en aanpassingen daargelaten).
Een moeilijk concept
Ik heb deze opdracht als moeilijk ervaren. De reden daarvoor is dat ik voor mijn gevoel op dit moment geen ‘thuis’ heb. Zo zorgt deze opdracht ervoor dat ik best wel diep in mijn emoties terecht ben gekomen. Tegelijkertijd heeft het ervoor gezorgd dat ik enorm uit kijk naar de tijd die voor mij ligt. Het is een moeilijk iets.
Deze periode woon ik in bij mijn schoonouders en ik ben ze enorm dankbaar dat dit kan en mag! Het scheelt enorm in de kosten en het zorgt voor een makkelijker vertrek naar Brazilië. Helaas is dat vertrek naar Brazilië uitgesteld en dat zorgt er dus voor dat het inwonen langer duurt.
Het maakt voor mij niet uit hoe vaak er tegen mij gezegd wordt “voel je thuis!”, dat lukt mij niet. Ik voel en ervaar aan dat het niet mijn thuis is. Dit is niet mijn huis en ik heb daar rekening mee te houden. Zo zit ik in elkaar en dat lijkt zo te blijven!
Een nieuw thuis
Wij hopen binnen niet al te lange tijd alsnog naar Brazilië te vertrekken en daar een nieuw thuis op te bouwen. Dat is iets waar ik enorm naar verlang. Het is dan ook echt mijn bedoeling om die plaats mijn ‘thuis’ te maken. Om ervoor te zorgen dat het huis voorzien is van zaken die ik graag wil zien en wat van die plaats mijn thuis maakt. Een heel simpel voorbeeld is een rustige plek om te zitten en te kunnen schrijven!
Het is iets waar ik naar verlang en dat verlangen en denken aan, maakt dat er weer een glimlach op mijn gezicht komt.
De opdracht zelf
De opdracht zelf was het beschrijven van de plaatsen waar je gewoond heb en hoe je je daar voelde. Door wat voor dingen voelde je je het meeste thuis? Op welke plek voelde je je het meeste thuis?
Zoals je je kunt voorstellen was mijn dagboek bladzijde toch wel anders ingericht dan hoe de opdracht het mogelijk had voorgeschreven. De tekst onder aan de pagina was voor mij wel echt een ‘lift me up’, hoe ziet mijn droomhuis er uit en waar is dit? Daar kan ik over blijven schrijven!
