Foud, vautter, flut

Fouten horen bij mensen, wij maken fouten en dat is ook zo in onze taal. Dat wil ik als eerste vertellen. Ik probeer zo foutloos mogelijk te schrijven, maar dat proberen is iets anders dan het ook doen. Kortom ook ik maak (veel) schrijffouten. Toch deze post! Deze verschrikkelijk beschuldigende post.

Focus

Ik ben gek op lezen, het is ontspannen, maar ook spannend. Boeiend en indrukwekkend. Verhalen nemen je mee naar een andere wereld, fictie of non-fictie, altijd krijg je een inkijkje in een andere wereld. De schrijver schrijft vanuit zijn/haar eigen ervaringen en overtuigingen. Al kun je helemaal niets met een boek dan nog kun je er iets uithalen, namelijk de achtergrond van de schrijver.

Een goed geschreven boek of verhaal is in staat om je mee te nemen. Het neemt je mee je eigen fantasy in, maar ook die van de schrijver. Je ziet wat jij maakt van de tekst bedacht door de schrijver. Gaaf!
In zo een verhaal is het voor mij heel belangrijk om bij het verhaal te blijven, maar helaas gebeurt het nog wel eens dat een fout in de tekst een afleiding is. Inmiddels weet ik dat er nou eenmaal fouten in boeken staan, maar dat is alsnog niet leuk.
Een goed en meeslepend verhaal is niet alleen goed en meeslepend geschreven, maar ook zo goed als foutloos.

Onze wereld

Snel, impulsief, prikkels, indrukken, nu en zo flitsend mogelijk.
Ik kan onze wereld slecht omschrijven voornamelijk omdat ik er zelf niet heel goed tegen kan. Ik heb wat moeite met de snelheid, het flitsende en knallende van deze hedendaagse tijd. Dit is echter wel onderdeel van, zo niet het grootste deel van, het probleem dat ik wil aankaarten middels deze post. Alles moet sneller, zo ook het schrijfwerk. Snelheid gaat echter vaak ten koste van kwaliteit.
Er zijn meer zaken die spelen, dat weet ik absoluut. Toch denk ik dat dit ten grondslag ligt aan veel problemen. Is er nog tijd om te leren schrijven? Bestaat er nog zoiets als aandachtig werken?

De krant

Steeds vaker kom ik in artikelen taal fouten tegen. Gewoon enorme missers die zeker niet over het hoofd gezien hadden mogen worden. Als de schrijver van het artikel de moeite had genomen om zijn eigen werk nog een keer te lezen had hij/zij het er zeker uitgehaald.
Ik ga geen voorbeelden opzoeken, maar ze zijn talrijk.
Er is vandaag de dag gewoon geen tijd om een artikel nog eens kritisch door te lezen alvorens deze online te zetten. Dat is jammer en (nu overdrijf ik iets) schadelijk voor het artikel. Voor mij persoonlijk neemt de waarde van een artikel af wanneer ik taalfouten ontdek. Om de één of andere reden is de betrouwbaarheid dat aangetast.

Facebook-generatie

Een huilende emoticon zou een geweldige samenvatting zijn van wat mijn mening is over de schrijfkwaliteit op Facebook. Vreselijk… mensen… nee!
Het is gewoon een rammen op wat toetsen en op verzenden drukken. Ongetwijfeld is er een hoop te verwijten aan telefoons en autocorrect, maar dat is over het algemeen niet meer dan een excuus.

Je snapt toch wat ik bedoel?

Irritant persoon

Zonder twijfel onderschrijf ik dat het gaat om inhoud en in mindere mate om de vorm. Toch zijn we echt veel te makkelijk aan het worden als het gaat om taal. We klooien maar wat aan en praten het goed door te zeggen dat het niet fout is. “Ja… daar moet misschien wel een ‘t’ achter, maar wie let daar nou op?”
Ik wil hier niet meer over verder schrijven, mijn overwegende optimisme maakt hier namelijk plaats voor pessimisme! Ik geloof namelijk niet dat het nog goed komt. Dit omdat er voor mijn gevoel maar weinig mensen zijn die het als fout zien.

Ik ben gewoon niet goed in taal

“Wat nou? Ik ben gewoon niet goed in taal… en dan zou ik mijn verhaal niet mogen doen?”
Wat kan ik daar nou toch op zeggen? Ik adviseer iedereen om veel te schrijven, schrijven is geweldig. Het is ook helemaal niet mijn bedoeling om mensen tegen te houden. By all means, schrijf!
Wat ik probeer te bereiken is dat we als mensen ons best doen! Lees je eigen zin nog een keer door voor je op de verzenden knop ramt.

Hand in eigen boezem

Zelf maak ik ook veel fouten. Ik denk dat het verschil is dat ik daar echt van baal! Mocht ik taalfouten maken dan hoop ik ook dat mensen me daar (vriendelijk) op wijzen. Laat elk moment van schrijven een leermoment voor me zijn.
Excuus voor mijn klaagbrief,
Bedankt voor het lezen,
Liefs,
Johan van Breugel