Ik heb geschreven, ik schrijf en ik zal schrijven.
Mijn debuut bestaat en is uitgegeven. Naar alle waarschijnlijkheid volgende maand opnieuw in een tweede druk. Voor mij dus tijd om daar eens op terug te blikken wat “lessons learned” op papier te zetten.
Daarna dacht ik; waarom niet gelijk delen?
Vandaar deze post
Voor het schrijven
Ver voor ik begon te schrijven aan Dwars door de Duisternis, was daar het verlangen. Ik wist het zeker, ik moest schrijven.
Hierna volgde bij mij het idee voor een verhaallijn. Gewoon een idee, nog lang geen verhaal, een soort thema “zingeving” en een te delen overtuiging “de geestelijke wereld is echt”.
Toen ontstond er een verhaallijn, nog voor er ook maar een woord op papier stond. Deze lijn was in de vorm van hoofdstuk onderwerpen, zo bleek later. Deze heb ik wel genoteerd, maar slechts op een kladpapiertje.
Inspiratie
Inmiddels ben ik druk bezig met een tweede thriller, de titel weet ik nog niet, maar al wel een verhaal en meerdere personages. Die ga ik zeker een keer met jullie delen. Dit boek begon met een enkel idee “winters natuurschoon” en al snel klonterden daar meer ideeën aan vast; De onafscheidelijkheid van jongeren en hun mobiel, insecten zijn eng, wat gaat de technologie snel.
De ideeën komen soort van samen, maar soms zitten er bij die niet te combineren zijn, daar moet je dan weer afscheid van nemen.
Naast de ideeën vormen er zich personages, ik zie ze voor me in het verhaal, ze hebben een doel. Deze personages zijn interessant en voegen iets toe aan de ideeën, maar ze zijn nog niet rotsvast. Zo is één van de personages van 73 jaar opeens 51 geworden omdat die leeftijd veel beter bij hem past, maar ook beter bij het verhaal.
Al deze ideeën en gedachten leg ik tegenwoordig vast in een kladblok, een inspiratieblok waar ik ook blog ideeën in noteer. Er is iets speciaals aan het vasthouden van een pen en het laten verschijnen van woorden op papier.
Tijdens het schrijven
Weer terug naar Dwars door de Duisternis, ik wist de lijn en ben begonnen met schrijven. Het was een soort van volgen van het verhaal. Ja, ik wist de richting, maar zeker nog niet het hele verhaal. Tijdens het schrijven ontstond het verhaal en ik typte gretig door.
Elke dag nam ik plaats achter mijn verhaal. Eerst las ik hetgeen ik de dag ervoor had geschreven en herschreef het. Het moest scherper, logischer en beter. Daarnaast hielp het mij enorm om weer in het verhaal te belanden en vol inspiratie verder te schrijven, het verhaal verder te volgen.
De meeste dagen genoot ik enorm van het schrijven, maar er waren ook zeker dagen dat het tegenviel. Dagen dat ik geen zin had om te schrijven, maar ik moest van mezelf de discipline opbouwen. Op de goede dagen schreef ik meer, dat is absoluut waar, maar zonder in de mindere dagen mijn besluit om te gaan schrijven op te volgen had het boek niet ontstaan.
Schrijf! Wees gedisciplineerd en schrijf. Lees terug wat je de dag ervoor aan het papier toevertrouwd hebt en herschrijf/verbeter dat. Aangaande het herschrijven adviseer ik om, voor nu, daar te stoppen. Herschrijf het werk van gister, maar laat eergisteren met rust. Eerst doorschrijven, meters maken. Herschrijven maakt je boek niet af.
Na het schrijven
Tot hier wist ik best aardig wat ik moest doen. Een boek schrijven was namelijk precies dat, een boek schrijven. Toen hij voor mijn gevoel klaar was en ook mijn proeflezers positief gestemd waren vond ik dat het klaar was. Mijn boek was klaar en een uitgever zou mij bedanken, geld geven (en blijven geven) en er uiteraard voor zorgen dat iedereen mijn boek zou gaan kopen en lezen.
De door mij uitgekozen uitgever deed echter iets anders, ze hebben me onderwezen in het reilen en zeilen van de uitgeverswereld. Ik werd enthousiast ontvangen, maar kreeg (terecht) een sloot aan feedback.
Dit was een enorm belangrijke fase! De uitgever sprak uit dat ze vertrouwen in mij hadden en ze bleven mij enthousiasmeren. Tegelijkertijd kwam er feedback; welke schrijfregels had ik nog niet helemaal door? Hoe kon het scherper? Welke taalfouten maakte ik vaak? Ook moest ik een corrector zoeken om het gehele manuscript door te nemen.
Er ging tijd overheen, veel werk moest nog verzet worden. Ik moest er echt mee aan de slag, maar uiteindelijk was het binnenwerk af.
De uitgever vroeg mij om een impressie op te geven van een mogelijke omslag, weer iets waar ik geen seconde bij stilgestaan had.
Al met al een enorme klus om van “mijn boek is klaar”, naar “mijn boek is af”, te komen. Een enorme klus, maar onmisbaar, enorm leerzaam en ook nog eens geweldig leuk.
Te koop
De droom is uitgekomen! Het geweldige, bijzonder boek, met mijn naam erop, ligt in mijn handen. Vrienden, familie, collega’s en meer bekenden kochten het. Reacties kwamen binnen. Die reacties zijn kostbaar, het is feedback van mensen die voor het boek betaald hebben.
Toen leefde ik op een roze wolk en was ik ervan overtuigd dat ik nu echt klaar was. Mijn boek was te koop en zou verkocht worden. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat een product nooit zichzelf verkoopt, hoe goed het product ook is!
Het werk gaat door!
