Share on Facebook
Share on Twitter
Share on Linkdin
Share on Pinterest

Op een rauwe en eerlijke manier probeer ik in deze post terug te kijken op mijn ervaringen, gedachten en verwachtingen aangaande het schrijfproces van Dwars door de Duisternis. Het schijnt zo te zijn dat een miljoen Nederlanders het idee heeft om een boek te schrijven, maar slechts een klein deel daarvan doet het ook echt (Schrijven Magazine #1, 2022). Ik kan en mag mezelf rekenen tot dat kleine deel! Ergens vult dat mij met trots, maar tegelijkertijd ook met een vreemd soort spanning.

De droom van Schrijver zijn

Als kind had ik al de droom om schrijver te zijn. Dat vertelde ik aan niemand, eigenlijk omdat ik bang was voor afwijzing. Ik kende niemand die schrijver was en wat ik er van hoorde was dat je er niet van kan leven: “Dan zou je wel heel goed moeten zijn” of “geluk moeten hebben”.
Kortom ik hield die droom voor mezelf en deelde het met niemand. Wel heb ik op jonge leeftijd een poging gedaan tot het schrijven van een boek. Die poging is gestrand, ik denk in de oud papierbak. Toch was ik veel bezig met boeken en heb ik zelfs een aantal ´boeken´ zelf gemaakt, gewoon A4 papier dubbelvouwen en de vouw aan elkaar lijmen.
Wanneer kun je nou zeggen dat de droom ‘schrijver zijn’ uitgekomen is?

De start van Dwars door de Duisternis

Ik heb vaak wat moeite om hierover te praten of te schrijven en dat om meerdere redenen:

  1. Het is een persoonlijk onderwerp, waarbij ik mijn eigen geloof openbaar maak. Er ontstaat een kans op afwijzing op persoonlijk vlak.
  2. Het voelt als een hoogmoedige gedachte. “Wie denk ik te zijn!?” Kortom wederom kans op afwijzing.
  3. Door te vertellen over het ontstaan jaag ik mogelijk potentiële kopers weg. Wederom afwijzing?

Nu met het openbaar maken van deze redenen ben ik mezelf mogelijk aan het indekken. Of tijd aan het rekken. Zit ook daar angst voor afwijzing achter?

Toen ik voor het eerst met dit boek begon was ik al gelovig en werd ik door sommigen ook wel ‘radicaal’ genoemd. Ik was er toen al van overtuigd dat God mensen gebruikt voor Zijn werk. Ik had (en heb nog steeds) de gewoonte om de dag te beginnen met stille tijd. Dat is tijd met God, in gebed, de Bijbel, etc. Gedurende één van deze ochtenden ontstond het boek. In één ochtend schreef ik alle hoofdstuktitels en wist ik de titel van het boek. Kortom ik geloof dat het boek spiritueel is ingegeven.

Een doelgroep

Vanuit mijn opleiding bedrijfseconomie wist ik al veel over marketing. Een belangrijk onderdeel is het vaststellen van een doelgroep. Het boek is fictief en beschrijft de spirituele zoektocht van Dave. Het staat vol met spirituele ervaringen. Voornamelijk (wat christenen noemen) oculte ervaringen. Toch is er telkens ook te zien hoe Jezus Zichzelf laat zien en Zich aanbiedt, kortom er is elke keer weer licht door de duisternis te zien.

De beschreven ervaringen liggen dicht bij de werkelijkheid en veel van deze ervaringen zijn gebaseerd op mijn eigen ervaringen, of op getuigenissen die ik anderen heb horen delen.

Mensen die geloven in het spirituele zijn dus de doelgroep. Of geïnteresseerden in het spirituele, mensen die er graag meer over willen weten. Het boek is geschreven vanuit mijn leven, mijn visie, dus heeft een christelijke invalshoek. Toch probeer ik dat zo neutraal mogelijk te houden. Of eigenlijk kun je zeggen dat ik misschien wel een gedeelde kijk heb als Dave als het gaat om de religie: het christendom.

Het boek valt ook te classificeren als een christelijke thriller. Een boek met een inkijk in de geestelijke wereld en de strijd die daar plaats vindt. Er is in die categorie niet heel veel aanbod terwijl ik zelf graag dergelijke boeken lees.

Het schrijfproces

Hier heb ik al eerder over geschreven, dus voor deze blogpost houd ik het kort. Het was geweldig om dit boek te schrijven! De grote lijn had ik immers al op papier, met hoofdstuktitels en al. Ik ging in die tijd achter mijn chromebook (minimale laptop) zitten en begon gewoon te typen. De woorden stroomde zo op papier.
Telkens begon ik mijn schrijfsessies met het lezen (en verbeteren/aanpassen) van wat ik de keer ervoor had geschreven. Elk hoofdstuk liet ik lezen aan mijn proeflezer, nogmaals enorm bedankt!

Een uitgever

Dwars door de Duisternis
1e druk bij boekscout

Een belangrijke stap in het ontstaan van een boek. Althans dat was mijn gedachte. Een boek moet uitgegeven worden door een uitgever.
Ik wist niets van de uitgeverswereld, niet dat er verschillen zijn in wat ze precies doen, of hun selectieprocedure. Inmiddels weet ik hier heel wat meer over, maar het is een verandering onderhevige wereld dus het kan morgen weer anders zijn. Ik deed wat ik denk dat veel anderen ook doen; ik zocht met Google. Zo kwam ik uit bij boekscout. Bij deze uitgever had ik een goed gevoel al had ik nooit eerder van ze gehoord. Tot mijn verbazing kreeg ik na mijn inzending een positieve en persoonlijke reactie, ze vonden mijn boek goed en zagen er wel wat in. Er moest nog wel naar de taal gekeken worden. Mijn boek moest geredigeerd worden, maar dat mocht iemand uit mijn eigen kennissenkring zijn. Zo vond ik een docent bij mij uit de kerk die dat wel wilde doen. Super blij mee natuurlijk, nogmaals bedankt!

Boekscout had mij persoonlijk uitgenodigd voor een feedback sessie en dat was natuurlijk super. Samen met Joyce hebben we er een leuke (maar spannende) dag uit van gemaakt. Uiteindelijk kwam mijn boek uit onder de vlag van boekscout. Ik was super blij en trots om het boek in handen te hebben.

Uiteraard kwam ik in mijn boek nog taalfouten tegen en ik kwam er bij boekscout achter dat het herstellen daarvan voor eigen rekening komt. Er zou namelijk opnieuw naar de opmaak gekeken moeten worden na elke verandering. Ook moest dat ‘via via’ en dat maakte het lastiger. Daarnaast had ik geen zeggenschap over de verkoopprijs van mijn boek.
Nu ga ik boekscout wel verdedigen: Natuurlijk moeten ze hun medewerkers betalen, dus aanpassingen kosten geld, dat snap ik zeker. Ook ben ik van mening dat de uitgever beter weet wat een correcte prijs is, ze hebben meer verstand van de markt. Toch besloot ik na mijn contractperiode om mijn boek opnieuw elders uit te geven, dit keer in eigen beheer. Mijn broer heeft de nieuwe, super gave, omslag ontworpen en ik vond mijn plekje bij mijn bestseller. Misschien is dat niet de meest nederige naam? Maar ik ben blij met de service, mogelijkheden en het platform.
Hier de link naar mijn boek in de webshop.

Recensies

Het boek is uitgegeven, de eerste exemplaren zijn verkocht en daarmee is een stukje van mijzelf bloot gegeven, openbaar gemaakt. Zo voelt dat echt! Je werkt hard en lang aan een project, doet er je best op en stort er heel veel van jezelf in en dan opeens maak je het openbaar.
De reacties waren divers, eerlijk en vaak zonder filter, zoals we gewend zijn van Nederlanders.
Mensen die positief waren en het boek zo spannend en ingrijpend vonden dat ze het af en toe opzij moeten leggen om het even te laten bezinken, maar daarna toch door moeten lezen.
Mensen die negatief waren ¨Hoe kan een christen zoiets schrijven? Gelukkig maakt het einde nog wel wat goed, maar wat vreselijk!¨
Ook mensen die gewoon met vragen kwamen ¨Waar komt dit idee vandaan? En dat idee?¨

Al met al ben ik blij met alle recensies. Ook de negatieve reacties waren voor mij positief om te ontvangen, mijn boek had immers impact.
Gelukkig heb ik van niemand gehoord dat ze er niet doorheen kwamen, of dat ze het verhaal niet pakkend vonden. Geen ¨ik heb het weggegooid¨ gelukkig. In dat opzicht vind ik mijn boek absoluut een succes!

Heb je mijn boek gelezen, maar me nog niet laten weten wat je ervan vindt? Doe dat dan alsnog! Ik ben altijd op zoek naar feedback.

De tentenmaker

Al een tijd lang (jaren) leeft in mij het idee om geld te verdienen met schrijven. Inmiddels woon en werk (vrijwillig) ik in Brazilië. Wij (Joyce, mijn vrouw en ik) leven van giften, zonder een vast inkomen.
In mij leeft het verlangen om volgens het tentenmakers principe te kunnen leven en geven, niet op andermans kosten te leven (2 Thessalonicenzen 3:7-11).

Nu weet ik echter dat tenten maken, of in mijn geval boeken schrijven, ten koste gaat aan het vrijwillige werk dat ik hier doe. Het kost immers tijd. Hoe kan ik daar mee omgaan? Wil ik dat wel? Daarnaast uiteraard nog de vraag of schrijven überhaupt voldoende oplevert om te kunnen voorzien in eigen onderhoudt?
Genoeg om over na te denken, laat me weten wat jij denkt!

Mijn boeken:
Dwars door de Duisternis – Een spirituele thriller waarin een man in diepe problemen hulp krijg uit onverwachte hoek en uiteindelijk op zoek gaat naar ware zingeving. (fictie)
Ik verdrink – Een persoonlijk verhaal over depressie. (non-fictie)

Deze post delen op Social Media:

Leave a Reply