Vernietigende angst

Wat is angst een vreselijk iets. Met deze post wil ik overigens geen politiek statement maken, ik ga me niet bemoeien met de regelgeving van het koninkrijk der Nederlanden. Niet mijn zaak. Wat echter wel mijn zaak is dat zijn de mensen die ik tegen kom! De mensen die ik kan bereiken. Zo ook deze post, gebaseerd op één persoon, één vrouw die ik tegenkwam op een bewuste zonnige dag.

Een wandeling

Daar loop ik, samen met mijn vrouw op het trottoir. Het is niet heel breed, maar breed genoeg voor twee personen om naast elkaar te lopen. Aan de ene kant liggen tuinen, waar omheen bij iedereen een hek staat. Aan de andere kant is een door de gemeente aangelegde strook groen, ongeveer kniehoog. De zon schijnt op ons gezicht en het is werkelijk waar geweldig wandel weer.

Daar komt een vrouw aanlopen, ik weet dat het niet breed genoeg is voor drie personen naast elkaar dus ik besluit om achter mijn vrouw te gaan lopen. We lopen netjes achter elkaar en maken daarmee plek voor de vrouw die ons tegemoet komt lopen, we leven immers samen op deze wereld.

De vrouw komt dichterbij en besluit om de gegunde ruimte niet te benutten. Ze kijkt ons boos, bijna vernietigend aan en gaat op de weg lopen. De weg waar zojuist nog een auto veel te hard langs kwam. Blijkbaar was de dreiging van een virus groter dan de dreiging van het verkeer.

Wij lopen door en ik ben ontroerd, verdrietig om wat deze vrouw is aangedaan!

Een overdreven angst

Agorafobie is een woord dat ik zo min mogelijk wil horen of uitspreken. Fobie… het woord fobie gaat het mij eigenlijk om. Wat we nu via alle mogelijke wegen te horen krijgen is angst en het zaait en bouwt op, het is verschrikkelijk en vernietigend voor (sommige) mensen. Er zijn ook mensen die het juist nodig hebben om iets zo vaak en zo stellig te horen, andere manieren komen niet aan.

De mens is een bron van ziekte, besmetting en een gruwelijke dood, een enkele ademteug kan fataal zijn!

Wist u dat er vorig jaar ook al enorm veel virussen en bacteriën leefden in het menselijk lichaam?

Ik besef me dat tijdens het schrijven ik door begin te draaien… ‘het virus’ is namelijk anders dan andere virussen hoor ik namelijk in de stem van een bekende politicus. Daar probeer ik niet in verder te gaan, ik had namelijk beloofd er geen politiek stuk van te maken.

Een aanrijding

Het klopt, een auto zie je beter aankomen dan een virus. Misschien snap ik dan ook de keuze van die mevrouw wel, maar eigenlijk ook weer niet.

Ik werd op dat moment aangereden door een vreselijke gedachte: Mensen zijn dusdanig veel angstig gemaakt voor andere mensen dat vermijding de enige veilige optie is.

Het was mooi wandel weer, maar nu is het triest… de lucht in mijn hoofd trekt dicht en het begint te regenen. Ik ben verdrietig, ik ben boos, ik voel me precies zoals de vijand wil dat ik me voel.