Een heerlijk vrije opdracht. Wat mij betreft terug naar de kern van journaling, namelijk het vangen van gedachten op papier.
Wil je bij het begin beginnen? Hier de eerste post:
Journaling – Een eerlijk begin
De opdracht
We hebben deze keer een vrij gemakkelijke opdracht, maar dat betekend niet dat hij onbelangrijk of nutteloos is. Het gaat wat mij betreft juist terug naar de basis, de kern, datgeen waarvan ik overtuigd ben dat het een werkend element is van Journaling; Je hersenen de vrijheid geven om dingen los te laten en een laag dieper te komen.
Een brief aan God
Ver voor het ontdekken van dit boek was ik al wel bezig met deze opdracht. Het is een bij veel meer mensen bekend concept, namelijk het schrijven van een brief aan God. Daar is zelfs een film van gemaakt. Eigenlijk is deze opdracht wat mij betreft precies dat, je kunt gewoon alles opschrijven wat je wilt.
Wanneer je een brief aan God schrijft kun je deze niet eens opsturen. Onze postbodes weten over het algemeen niet hoe ze die moeten bezorgen namelijk. Wel is het zo dat God de brief leest, dus in dat opzicht is het anders dan wat deze opdracht ons voorschrijft.
Wanneer je zeker weet dat de persoon aan wie je iets schrijft het ‘niet’ zal lezen is het makkelijker om open te zijn in je woorden. Raar, maar waar. Opeens kun je praten over houden van, of datgeen wat je dwars zit. Dingen die je heel graag zou willen zeggen, maar gewoon niet doet of durft. Redenen zijn uiteenlopend, maar denk ik terug te leiden naar het niet weten hoe de ander zal reageren. Misschien ben je bang dat je een relatie kapot maakt, of verandert in iets wat je niet wil, of wat dan ook.
Deze opdracht is wat mij betreft een hele fijne. Gewoon concreet maken van de gedachten die in je hoofd rond zingen. Het schrijven van een brief maakt het specifieke omdat je iemand in gedachten hebt aan wie je schrijft, jezelf, een bekende, God, het maakt niet uit. Je stuurt de brief niet, maar na afloop heb je wel je gedachten op papier en (meer) rust of helderheid in je hoofd.
Brieven schrijven
Een ander, maar wel gerelateerd onderwerp. Zelf ben ik nog steeds wel van het schrijven van brieven. Gewoon, inkt op papier! Het liefst wat mooier en luxer papier en dan wel bezorgen. Ik ben van mening dat schrijven zeker kan zorgen voor een geweldig effect. Iemand anders vertellen wat er in je omgaat is een mooie manier om die ander te bemoedigen en de onderlinge relatie onder woorden te brengen en mogelijk te versterken.
Zo ben ik ook fan van de vulpen en van netjes schrijven. Het kost best wel wat tijd om een mooie brief te maken en dat is wat mij betreft nog een reden om het te doen. Iemand laten weten dat je aan hem of haar denkt en daar ook tijd aan wilt besteden.
